تمام برنامههای تغذیهای و ورزشی طرحریزی میشوند تا Metabolic Rate بدن را بهبود ببخشند. گاهی تصور میشود که تنها با ورزش میتوان میزان متابولیسم بدن را اصلاح کرد. این تفکر اشتباه نیست ولی باید در نظر داشت که برای رسیدن به این هدف، علاوه بر ورزش باید تغذیه بدن را نیز کنترل کرد.
همه میدانیم که غذای خورده شده در بدن به اجزای سازنده تجزیه و جذب بدن میشود. کار هضم و تجزیه مواد غذایی به عهده شیرهها و مواد ترشح شده از دستگاه گوارش است. این مواد مترشحه از دستگاه گوارش، دارای آنزیمهای فراوانی با قدرتهای متفاوتاند. اگر غذایی که مصرف میکنیم شامل موادی باشد که آنزیمهای دستگاه گوارش راحتتر و موثرتر آن را تجزیه کنند، پروسهی هضم و جذب مواد غذایی در بدن و به طورکلی فرآیند گوارش، سریعتر و موثرتر انجام خواهد شد که نتیجهی آن اصلاح شدن و بهتر شدن میزان متابولیسم بدن و در نتیجه به تدریج باعث افزایش Resting Metabolic Rate خواهد شد.
از نظر یک متخصص تغذیه، هر فرد دارای سیستم گوارش با بازده و توانایی متفاوت است. از این رو باید میزان متابولیسم هر فرد به طور جاداگانه تعیین و تجزیه و تحلیل شود و با توجه به آن، رژیم غذایی و راهنمایی تغذیهای متناسب با نیازهای فرد مطرح شود. این یعنی هر رژیم غذایی منحصر به فرد است. کار حرفهایهای علوم تغذیه، در زمانی که فقط بحث رژیم غذایی مطرح میشود، تعیین این موارد است. در موارد بیماری و موارد خاص، پارامترهای مورد توجه متخصص تغذیه متفاوتاند و به یک یا دو مورد ختم نمیشوند.
با وجود اینکه گفتیم هر رژیم غذایی منحصر به فرد است ولی میتوان عناصری را که به برای همهی افراد، با هر ویژگیای، ضروری و مورد نیاز هستند را تعیین و مشخص کرد. عناصری مثل ویتامینها، مواد معدنی و اسیدآمینهها. باید توجه کرد که میزان متابولیسم بدن مسئلهای برای تمام افراد است، نه فقط افراد چاق یا لاغر. همچنین باید به یاد داشت که میزان متابولیسم تعیین کننده مقدار غذای دریافتی بدن و در نتیجه مقدار انرژی در دسترس برای بدن است.
این پست با الهام از این مطلب نوشته شده است
1 نظر:
چه چیز ها که متخصصان تغذیه نمی دانند...!
تشکر...
ارسال یک نظر